ΟΙ ΦΙΛΟΙ των χρωμάτων
δε θα πιστέψουν ποτέ
πως σε ξεγύμνωσα ως τη βαθιά διαθήκη,

όπου τα ρόδινα πέπλα απλώνονται ρυθμικά
και χαϊδεύουν τη ρέουσα σμίλη.

Η βροχή δυναμώνει μέσα στο πράσινο δάσος.

Μ’ επισκέφτηκαν πόθοι άγνωστοι που δεν περίμενα
με καθαρό, αξιοπρεπέστατο μανδύα.

Τους αγνόησα. Σύρθηκα ήσυχα ήσυχα κοντά
στα υγρά σου φυλλώματα κι εσύ άρχισες ν’ αρμενίζεις…