Σ’ ένα χαρτάκι έγραψα, θυμήσου: «Είμαι εδώ!»
θλιμμένο δάκρυ μάγεψα στα μάτια σου σαν δω
Ασήμι και χρυσόσκονη ν’ αφήσει όπου στάξει
και το χαρτί που σου `δωσα καμιά φωτιά μην κάψει.

Με δυο λέξεις χάραξα τον τόπο που θα μείνω
και όλα τα ανείπωτα στα χέρια σου τ’ αφήνω.

Μα εσύ βαρκούλα το `κανες και τ’ άφησες να φύγει
γιατί η υπόσχεση αυτή για σένα ήτανε λίγη.
Τη στάχτη από τη μοναξιά αγγίζω και θυμάμαι
πως εδώ είμαι μάτια μου, αχ και για πάντα θα `μαι.