Θερίζει η πίκρα σαν δρεπάνι
κορμί, καρδιά και λογισμό,
δεν τον αντέχω άλλο φτάνει
αγάπη μου το χωρισμό.

Γύρνα πίσω,
όπως η γη η διψασμένη
το κορμί μου
τον έρωτα σου περιμένει.
Αχ, μην αργείς και σβήνομαι
στάχτη καλέ μου γίνομαι.

Βαριές οι ώρες που κυλάνε
σαν ξημερώνεις μοναχή,
χίλιες φορές κοντά σου να `μαι
κι ας είμαστε οι πιο φτωχοί.

Γύρνα πίσω,
όπως η γη η διψασμένη
το κορμί μου
τον έρωτα σου περιμένει.
Αχ, μην αργείς και σβήνομαι
στάχτη καλέ μου γίνομαι.