Μια μέρα, θα ξυπνήσεις χορτάτη απ’ τον ιδρώτα μου,
θα μαζέψουμε τα φρέσκα αυγά, θα αρμέξουμε το γάλα
κι όπως το βράζω, θα με ταΐζεις πετροκέρασα.
Και θα μυρίζει το σπίτι μας βούτυρο και το κρεβάτι μας αλήθεια.
Ένα μεσημέρι, θα φάμε ντολμαδάκια με τα αμπελόφυλλα από την πίσω αύλη,
που θα τα έχεις τυλίξει εσύ, όπως τυλίγεις τα πόδια σου γύρω μου
και θα πιούμε το κρασί μου, που θα στάξει στο στήθος σου σαν δάκρυ οργασμού
και θα το γλείψω σαν παπάς που έχυσε τη θεία λειτουργία στο πάτωμα.
Και μια νύχτα θα σου διαβάσω τα γράμματα στη Νόρα
κι εσύ θα βάφεις τα νύχια σου.
Και θα φορέσουμε τα καλά μας και θα τα βγάλουμε αμέσως
για να δούμε πόσο όμορφοι γινόμαστε
χωρίς άλλο τίποτα...