Έχω συνηθίσει πια
τη ζεστή σου αγκαλιά,
τώρα, μοναχός
θα `μαι σαν τυφλός.

Τα φιλιά σου είναι φωτιά, το κορμί σου πυρκαγιά,
μέσ’ στα μάτια σαν με κοιτάς,
ανάβει ο σεβντάς στ’ αστέρια με πας, αχ,
αν μου φύγεις, απ’ τον πόνο θα πεθάνω.

Μη φύγεις, μη φύγεις,
μη φύγεις και ποτέ μη μ’ αρνηθείς.