Σε είχα γνωρίσει στου Τσιτσάνη τα τραγούδια,
ήσουνα μάγισσα στη μακρινή αραπιά.
Για μια καρδιά είχες το όνομα Ζαΐρα,
κι άλλος σε έψαχνε στα αστέρια σαν Ζεχρά.

Να σε χορέψω δεν κατάφερα ούτε λίγο,
σε φίλησα όμως όταν τέλειωσε η βραδιά,
που αποκοιμήθηκα από σένα να ξεφύγω,
μα δε γλιτώνει αυτός που σ΄είδε Λείλά.

Σοκολατένιο απ΄άκρη σ’ άκρη το κορμί σου
και το χαμόγελό σου ευθεία απειλή.
Φρούτα του δάσους είναι οι ώριμοι καρποί σου,
κατάρα πέφτει σε όποιον πάει να τους γευτεί.

Να σε χορέψω δεν κατάφερα ούτε λίγο,
σε φίλησα όμως όταν τέλειωσε η βραδιά,
που αποκοιμήθηκα από σένα να ξεφύγω,
μα δε γλιτώνει αυτός που σ΄είδε Λείλά.