Ήθελα να `μαι δάκρυ τζη να τρέξω να με φήσει,
Να κατεβώ στα χείλη τζη κι ύστερα ας μου σκουπίσει.

Ήθελα να `μαι δάκρυ τζη να κλάψει να με βγάλει,
Να τρέξω να με καταπιεί να με φυλάξει πάλι.

Να `μουνε κι ίντα να `μουνε στη γειτονιά τζη πέτρα,
Ν’ απέχω από το σπίτι τζη μόνο δυο τρία μέτρα.

Να `μουνε δάκρυ τση χαράς στα μάθια τα δικά τζη,
Να τρέξω και το τέλος μου να `ναι στα μάγουλά τζη.

Καλλιά μιαν ώρα δίπλα τζη κι ας πόθενα την άλλη,
Παρά να ζήσω εκατό χρόνια σε άλλη αγκάλη.

Για να `χε μ’ αγαπά κι αυτή ω πως τήνε λυπούμαι,
Ήθελα κάνουμε φτερά στους ώμους να πετούμε.