Ο δεύτερος και ο τριτος στίχος ειναι του Γιώργη Καράτζη

Το σ’ αγαπώ μου φαίνεται λίγο και δε μου φτάνει,
Ότι για σένα αισθάνομαι μια λέξη δεν το βάνει.

Να μπόρουνα το σ’ αγαπώ να γράψω στον αέρα,
Για να σε βρίνει όπου κι αν πας όμορφη θυγατέρα.

Μόνο τη λέξη σ’ αγαπώ απού δε σου `πα ακόμα
Γιατί την πήρες πριν να βγει από την καρδιά εις το στόμα.

Α’ δε τζη ξομολογηθώ το μυστικό να μάθει,
Για την καρδιά μου υπεύθυνος θα είμαι ότι κι αν πάθει.

Ελιγοστέψαν οι παλμοί και τση καρδιάς μου οι χτύποι,
Για μιας γυναίκας την οργή θα σταματήσει ντίπι.

Για μιας γυναίκας την οργή ήρθα σ’ αυτό το χάλι,
Είχα για πάρτη τζη καημούς κι εδά τη χαίρουντ’ άλλοι

Όσο κι αν καλοπαντρευτεί εμένα θα θυμάται,
Και πάντα με βαριά καρδιά θα θέτει να κοιμάται.

Κι ανέ καλοπαντρεύτηκε έχει καημό μεγάλο,
Και λέει γιάιντα ν’ αρνηθώ ή το μερακλή ή τον άλλο.

Παντρεύτηκε δεν το `θελε δεν ήτον `πο δικού τζη,
Και το `χω το παράπονο του πούστη τα’ αδερφού τζη.

Εμπήκε στην αγάπη μας κερά μου προπαγάνδα,
Που δεν την είχε ο Γερμανός σε όλη την Ελλάδα.