Να αναστενάξουν τα βουνά,
κλαδιά να μην ανθίσουν,
εμένανε τα νιάτα μου
γρήγορα θα λυγίσουν.

Πικρό σαράκι ρίζωσε
μέσα στα σωθικά μου
κι ο πόνος με γονάτισε
πού είν’ η γιατρειά μου;

Βλέπω τον πόνο να `ρχεται,
γλυκά να φτερουγίζει
και τη φτωχή μου την καρδιά
σαν στάχυ βα θερίζει.

Πικρό σαράκι ρίζωσε
μέσα στα σωθικά μου
κι ο πόνος με γονάτισε
πού είν’ η γιατρειά μου;