Τη ζωή μου έχω αφήσει
σαν το μακρινό φεγγάρι
να κυλάει στο σκοτεινό σου ουρανό.
Το παράπονο της νύχτας
κι η αγάπη μ’ έχουν πάρει.
Σ’ αγαπάω κι είναι κρίμα να πονώ.

Την καρδιά μου έχω αφήσει
σ’ ένα μυστικό δρομάκι
στο κλαδί μιας πικροδάφνης να θρηνεί.
Στάλα-στάλα με ποτίζεις
της αγάπης το φαρμάκι,
μα θα κάνω λίγο ακόμα υπομονή.