Έχω έναν πόλεμο ανοικτό
με τον ίδιο μου τον εαυτό
έχω κάποιες τάσεις διαφυγής
σοβαρά δε θέλω να με δεις
δεν υπάρχει τρόπος να σωθώ
απ’ τους κόμπους όλους θα λυθώ
θα φύγω
έχω τα σημάδια του καιρού
και τη συνταγή ενός γιατρού
η ζωή να έχει αλλαγές
κι όχι μόνιμες επιλογές
παίζω με φωτιές από παιδί
και τις κλειδαριές χωρίς κλειδί
ανοίγω

Μην πλησιάζεις
ακόμα πιο κοντά
στην αγκαλιά σου
ανήκω προσωρινά
τίποτα δε με κρατάει
και πουθενά
εμένα
μην πλησιάζεις
κοντά μου θα χαθώ
άνεμος ήταν
η μοίρα να γεννηθώ
δεν με κρατάει αγάπη καμιά
τις αλυσίδες τις σπάει η καρδιά
για να φύγει ξανά

Έχω έναν πόλεμο ανοιχτό
με τον ίδιο μου τον εαυτό
έχω μια εικόνα της ζωής
που εσύ δε γίνεται να δεις
γύρω μου οι δρόμοι σταματούν
κι όλα όσα είχαν να μου πουν
τα είπαν
έχω τη δική μου λογική
λίγο αυτοκαταστροφική
μα τα καταφέρνω τελικά
και δεν παίρνω ηρεμιστικά
έχω μάθει μέσα μου το πως
να το πολεμάω μοναχός
το σύμπαν