Φουρτούνιαζε στον τόπο μου
και ψάχναμε λιμάνι
στο ράδιο σ’ ένα παλιό
τραγούδι του Τσιτσανη.

"Σαν απόκληρος γυρίζω"
γλύκαινε ο μαχαλάς,
τα παιδιά το δρόμο παίρναν'
τον πικρό της ξενιτιάς.

Σαράντα χρόνια πέρασαν
διαβήκαν’ μάνι-μάνι
στοίχειωσε `κείνο το παλιό
τραγούδι του Τσιτσανη.

"Σαν απόκληρος γυρίζω "
τραγουδάς, μάνα μ'-Ελλάς,
τα παιδιά το δρόμο πάλι
παίρνουνε της ξενιτιάς.

Πού πάει ετούτο το πικρό
μεγάλο καραβάνι,
αιμορραγεί η πατρίδα μου
τα νέα παιδιά της χάνει.

"Σαν απόκληρος γυρίζω"
τραγουδάς μάνα μ'- Ελλάς,
τα παιδιά το δρόμο πάλι
παίρνουνε της ξενιτιάς.