Εγώ είμαι φίλος του σεβντά
τσ’ αγάπης στασιμάρης
για αυτό είμαι μελαγχολικός
χλωμός και βερεμιάρης.

Φλέγα στα βάθη της καρδιάς
έχει ο σεβντάς σου ανοίξει
και κιντυνεύει να γενεί
θάλασσα να με πνίξει.

Αστροπελέκι και φωθιά
και μπάλα πυρωμένη
είναι ο σεβντάς σου στην καρδιά
βιόλα μου μυρισμένη.

Που το σεβντά σου δεν μπορώ
κερά μου να γλιτώσω
γιατί πετά κι ένα βλαστό
καινούριο κάθε τόσο.