Πινόκιο
Άλλη μια μέρα στο καζάνι
ραπάρω με τη Σάρα παίζω τάβλι με το Χάνι
το βράδυ Βελουχιώτη συντριβάνι
δεν είμαστε καλοί κι ειλικρινείς μα λαοπλάνοι
αυτό για να ξηγιόμαστε αλάνι
Καθάρισε τα σπόρια να πεθάνουν οι ρουφιάνοι
αυτό μπορώ για τώρα κι αν σου κάνει
Μπραχάμι και φέτος νότια από το ποτάμι
Αντρίκος για σένα το πιο ευαίσθητο τσογλάνι
Αν θες να μη βαλτώνεις σου προτείνω να με κόψεις
ραπάρω απ’ το δρόμο, όχι πολιτικές απόψεις
ήμουνα χιπ χοπ πριν μπω στο χώρο
κουβαλάω τις αντιφάσεις μου και σου τις κάνω δώρο, λυπάμαι
Δε θεωρώ κατόρθωμα που δύσκολα κοιμάμαι
δεν είναι άλλη μια μόδα η κατάθλιψη ρουφιάνε
σημαίνει ψάχνω λόγους να μη θέλω να πεθάνω
σημαίνει δεν μπορώ βασικά πράγματα να κάνω
Τα μέτρια συναισθήματα δε θεωρώ τιμή μου
δε χαίρομαι που πλέον με σιχαίνονται οι δικοί μου
Είμαι απ’ τους καλύτερους χειρότερους αυτό για να γνωρίζεις
ποιον ακούς και να μην έχεις απαιτήσεις
Ρώτα όποιον με ξέρει αν και δεν ξέρω και πολλούς
όλοι γύρω γύρω μα δε μ’ έπεισε κανένας τους
ζω για τη στιγμή που θα πιω λίγο απ’ το αίμα τους
υπάρχω από λάθος όπως και τ’ απωθημένα τους
Σταμάτα να κατέβω ανακατεύομαι
δε θέλω να σας ξέρω ούτε και να με ξέρετε
να κάνετε ό,τι θέλετε παιδάκια
εγώ να μη σας βλέπω και σιχαίνομαι
να κάνετε ό,τι θέλετε θα κάνω το μαλάκα
Πάντα για πλάκα ερωτευόμουνα
τίποτα δε με έψησε πότε, πάντα καιγόμουνα
αναλωνόμουνα, έπινα και καυχιόμουνα
πως έγινα αυτό που ονειρευόμουνα περίπου

Ρεφρέν:
Γαμώ την παιδική μου ηλικία είμαι τρελός
το χειρότερο απ’ όλα τα συμπτώματα είναι πως το γνωρίζω
γι’ αυτό και δεν ελπίζω, μόνο ζω και αγωνίζομαι, απελπίζομαι και βρίζω
Εθίστηκα στο γκρίζο
αν πάω σε ψυχολόγο θα με κάνει σαν τα μούτρα σας νομίζω
ζωή σαν τη δικιά σας τη χαρίζω
Καλή επιτυχία στα όνειρά σας, γεια σας
δουλειά μου να χαλάω τη δουλειά σας

Sara:
Στείρες εικόνες σε μια πόλη που λιμνάζει
μια γκρίζα ζωνη τον ορίζοντα χαράζει
στέκεις αμήχανος στ’ αντίκρυσμα της νιότης
μην σε αγγίξει και χαθείς μες στο ρυθμό της
Σκόρπιες φωνές στο βουητό της αποβάθρας
περιπλανώμενη οσμή λιωμένης σάρκας
το αίμα πρόλαβε τις ράγες να ποτίσει
ο ελεγκτής αγνόησε τ’ αποτυπώματα να σβήσει
Νεροποντή μηνύματα απ’ τις οθόνες
αποπροσανατολισμός του νου απ’ τις αγχόνες
που κάποιοι στήσαν στην εμβρυική ζωή σου
και συ δε βλέπεις τ’ άλογο της διαδρομής σου
Κι έτσι θα τρέχεις συνετός κι υποταγμένος
στο μαραθώνα της ντροπής αλαφιασμένος
μα μην κοιτάξεις γύρω σου γιατί θυμίσου
κάποιος το μερτικό θ’ αρπάξει, αφυπνίσου
Μην καταλήξεις σαν ετούτο το ρακένδυτο
που την αισθητική σου ο βρωμερός χαλάει, μη
κι άσε το ύφος της παρηγοριάς το ψεύτικο
αυτός δε διάλεξε κουφάρια να πατάει
Περπατώ στην πόλη αυτή κουβαριασμένη
αναλογίζομαι απότοκα επιλογών
θαρρώ πως θα `πρεπε να βρω τι μου συμβαίνει
από το ν’ ακούω τα κουδούνια των αμνών
Και μολονότι με θρέφαν στιγμές ελευθερίας
ξεδιψώντας μονάχα μ’ αδρεναλίνη
τώρα γυρνώ σε τόπους αυτοεξορίας
και με κατάπιε μια αιφνίδια σκοτοδίνη
Μη μαραζώνεις Ρίτα μου, δεν `ιν’ παράλογο
μου πες και συ χτυπώντας στοργικά την πλάτη
κι αυτό το χάδι πόσο το `νιωσα ανάλογο
με του παιδαγωγού την κίβδηλη αγάπη, απάτη
Δε φταις εσύ που οι πληγές μου ειν’ ανοιχτές
και που σε εξίσωσα για μια στιγμή με μίσος
φταίω εγώ που τις αμπάρωσα στο χθες
και κείνες μ’ άφησαν για μια ζωή στο ίσως

Ρεφρέν:
Γαμώ την παιδική μου ηλικία είμαι τρελός
το χειρότερο απ’ όλα τα συμπτώματα είναι πως το γνωρίζω
γι’ αυτό και δεν ελπίζω, μόνο ζω και αγωνίζομαι, απελπίζομαι και βρίζω
Εθίστηκα στο γκρίζο
αν πάω σε ψυχολόγο θα με κάνει σαν τα μούτρα σας νομίζω
ζωή σαν τη δικιά σας τη χαρίζω
Καλή επιτυχία στα όνειρά σας, γεια σας
δουλειά μου να χαλάω τη δουλειά σας