Σαν φτάσει η ώρα του θανάτου
θα ’θελα τ’ ακριβά σου χέρια
ν’ αγγίξουν τα ματόφυλλά μου
κι ας είναι για στερνή φορά.

Να ζεις και να γλυκανασαίνεις
το άρωμα το πελαγίσο,
ν’ ακούς του ανέμου το τραγούδι
που αγαπήσαμε μαζί.

Θα ’θελ’, αγάπη μου, να ζήσει
ό, τι πολύ έχω αγαπήσει,
να ζήσουν όλα τα τραγούδια
που ετραγούδησα για σε.

Να ζεις και να γλυκανασαίνεις
το άρωμα το πελαγίσο,
ν’ ακούς του ανέμου το τραγούδι
που αγαπήσαμε μαζί.

Και πάνω απ’ όλα εσύ η ίδια
να ζεις αιώνια ανθισμένη
και γύρω απ’ τα ζεστά μαλλιά σου
ο ίσκιος σου ν’ ακολουθεί.

Να ζεις και να γλυκανασαίνεις
το άρωμα το πελαγίσο,
ν’ ακούς του ανέμου το τραγούδι
που αγαπήσαμε μαζί.