Θα πάρω κάμπους και βουνά
για να σε λησμονήσω
και σε μια έρημη σπηλιά,
ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-οοοοοχ
θα πάω να κατοικήσω,
και σε μια έρημη σπηλιά,
ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-οοοοοχ
θα πάω να κατοικήσω.

Ανθρώπους να μη ξαναδώ,
δε θέλω να τους ξέρω,
αυτοί κι εσύ με κάνατε
ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-οοοοοχ
σκληρά να υποφέρω,
αυτοί κι εσύ με κάνατε
ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-οοοοοχ
σκληρά να υποφέρω.

Θα `ρθεί καιρός να θυμηθείς,
θα με αναζητήσεις,
μα δε θα μ’ εύρεις πουθενά
ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-οοοοοχ
τον κόσμο κι αν γυρίσεις,
μα δε θα μ’ εύρεις πουθενά
ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-οοοοοχ
τον κόσμο κι αν γυρίσεις.