Σαν το θηρίο που φοβάται τη σκιά του
σαν το βρεγμένο που φοβάται μια βροχή
με την ελπίδα πως δεν έχει παρακάτω
ξεσπάω στη μοίρα μου και χάνω τη στιγμή

Μου είπαν βοήθα με φτωχέ να μη σου μοιάσω
αποφάσισαν πως για όλα φταίω εγώ
τώρα που όλοι με πρόδωσαν πήγα πάσο
και ονειρεύομαι να φύγω από εδώ

Δεν περιμένω να μου δώσουν δεκανίκι
δεν καταδέχομαι ελπίδες και ενοχές
χάρες δεν κάνουνε στα πρόβατα οι λύκοι
σκοτώνουν το αύριο και αφήνουν το χθες

Ψάχνω το δρόμο για να βγω απ’ την απάτη
ψάχνω τον τρόπο για ν αλλάξω τον καιρό
θέλει αγάπη, αλητεία και γινάτι
να `μαι ο ανάπηρος που μπαίνει στο χορό

... ή μηχανικός θα γίνω
ή στον άμμο θ’ απομείνω...