Την πόρτα της καρδιάς μου ξεκλείδωσα δειλά
κι εσύ εκεί ακόμα παράπονο κι οργή.
Κι ήρθα πάλι να σε βρω με βήματα βαριά
σε φίλησα στα χείλη πώς έκλαψε η ψυχή.

Μοιάζει αυτή η μοναξιά σχισμή πληγή που αιώνια αιμορραγεί.
Μια φυλακή τριγύρω ερημιά

Αντίστροφα μετρώ, κοντά σου θα βρεθώ ξανά το δειλινό.
Τα λάθη συγχωρώ, ανάσες παίρνω προχωρώ.
Εσένα θέλω σαν ξυπνάω το πρωί,
κοντά σου αντέχω, θα σε προσέχω σε ήλιο σε βροχή.
Εσένα θέλω σαν ξυπνάω το πρωί,
κοντά σου αντέχω, θα σε προσέχω σε ήλιο μα και σε βροχή,
τα λάθη συγχωρώ.

Ταξίδεψε μαζί μου κόντρα στον καιρό
που λείπεις με πληγώνει, η απόσταση πονά.
Με καίει παλιό σημάδι από σένα στο λαιμό,
σπάω τα ρολόγια κι ο χρόνος ξεκινά.

Μοιάζει αυτή η μοναξιά σχισμή πληγή που αιώνια αιμορραγεί
Μια φυλακή τριγύρω ερημιά ...