Μου΄χεις λείψει από χθες, ξέρω υπερβολές
μα αν πεθαίνω για λίγες νύχτες που δεν ήρθες, λίγες δεν τις λες
το΄χω ανάγκη καιρό, με φιλί ιερό, στου κορμιού σου το παρεκκλήσι
πριν να δύσει έναστρος ουρανός, να σου το ορκιστώ

Στην ζωή μου εσύ είσαι η μια, μονό η μία, η μοναδική
του μυαλού μου η τρικυμιά ηρεμία και πάλι απ΄την αρχή
στην ζωή μου εσύ είσαι η μια η αγωνία, μην τυχόν συμβεί και σε χάσω ποτέ μικρή μου
και η ψυχή μου μείνει από ψυχή όπως είναι η κάρδια μου μια, μια είσαι και εσύ.

Μου΄χεις λείψει από χθες, τζάμπα χίλιες ζωές, όταν γίνονται λίγες ώρες
ψυχοφθόρες, λίγες δε τις λες, το΄χω ανάγκη ξανά, και ξανά και ξανά, με αγκαλιά
φωτισμένο κάστρο, όλο άσπρο μέσα στα σκοτεινά να στο λέω σιγανά.

Στην ζωή μου εσύ είσαι η μια, μονό η μία, η μοναδική
του μυαλού μου η τρικυμιά ηρεμία και πάλι απ΄την αρχή
στην ζωή μου εσύ είσαι η μια η αγωνία, μην τυχόν συμβεί και σε χάσω ποτέ μικρή μου
και η ψυχή μου μείνει από ψυχή, στην ζωή μου εσύ είσαι η μια, μονό η μία, η μοναδική
του μυαλού μου η τρικυμιά ηρεμία και πάλι απ΄την αρχή
στην ζωή μου εσύ είσαι η μια η αγωνία, μην τυχόν συμβεί και σε χάσω ποτέ μικρή μου
και η ψυχή μου μείνει από ψυχή όπως είναι η κάρδια μου μια, μια είσαι και εσύ.