Αγαπημένη μου Μαρία
έχεις μια εικόνα θολωμένη
πρέπει να είσαι σαστισμένη
που λείπω απ’ το ραντεβού μας

Κι αν δε σε γνώρισα ποτέ μου
κι αν είσαι άγνωστη αγάπη
είσαι η κάθε μια Μαρία
που περιμένω κάπου να `ρθει

Δε σου τα γράφω από ανία
κάπως την κράτησα την πένα
έχω να πω μια ιστορία
που έχει κάτι κι από εσένα

Έφτιαξα μια ζωή-ταινία
με δυο ληστές και αστυνόμους
ένας ληστής η κοινωνία
κι ο άλλος η κάθε μια Μαρία

Κι έπαιξα το γνωστό παιχνίδι
κι οι κλέφτες ήταν ο εχθρός μου
τα `χασα όμως όταν μου είπαν
πως σ’ όλα εχθρός ειν’ ο εαυτός μου

Έπρεπε πρώτα ν’ αγαπήσω
την πιο σκοτεινιασμένη μου όψη
τον τρόπο δεν είχα υπόψη
γι’ αυτό δοκίμασα σ’ εσένα

Αγαπημένη μου συγγνώμη
μα η ζωή μου μ’ ανατρέπει
θ’ αργήσω να σε συναντήσω
εμένα ν’ αγαπήσω πρέπει