Αθήνα αθήνα ένα χρόνο καραντίνα
κι η ντίρλα κοίτα σκάβει πάλι τούνελ για την κίνα
ναι κι εγώ τι να πω
όλα μου πάνε φίνα μπόμπα
ζω για ένα πράγμα στο πα
ζω για όταν θα τα κάνουμε όλα ώπα
Ωπα ωπα πάμε
φίλες συγχωρούμε ναι αλλά μαλάκες δεν ξεχνάμε
Ωπα ωπα πάμε
σφίγγουμε τα δόντια να `μαι
όρθια κάπως περίπου δε θυμάμαι
έχω ξεχάσει να κοιμάμαι
προσπαθώ προσπαθώ προσπαθώ να κρατηθώ
άλλα υπάρχει κι ένα όριο γαμώτο
το χω περάσει ντα
το χω περάσει και μετράω αντίστροφά
ένα τρία ένα δυο
όλα είναι δύσκολα
γι αυτό στο λέω κράτα με κοντά
κράτα γενικά
άσε τη δουλειά ζήτα δανεικά
έτσι τα λέω δεν έχω ιδέα κι εγώ
δεν έχω κάτι να σκεφτώ πάμε στην Τήλο
παξιμάδι και σκατό
πάμε να βάλουμε φωτιά ναι στην Αθήνα
να καίει να καίει να καίει για ένα μήνα
πάμε να βάλουμε φωτιά ναι στην Αθήνα
στο ψυχικό θέλω κατάληψη να χει πισίνα
μετά από ένα χρόνο πανδημία θέλω
να μη μιλάμε πλέον καθόλου για το μέλλον
έχω γεμίσει οργή και θλίψη
και περιμένω κάτι βράδια σαν κι αυτά ναι θα σας πνίξει
κάθε μου μέρα στη λούπα κι αναρωτιέμαι
περνάνε οι μέρες οι μήνες ή μήπως χρόνια
τον δονητή μου ξέχασα και την κολόνια
εδώ και πέντε μήνες τρώω ναι μακαρόνια
Κοίτα πως σκάμε όμως φωτιά και λάβρα
κοίτα πως σκάμε χοτ μέσα απ’ τη μπαλακλάβα
Είμαστε ακόμα εδώ κι ακόμα ναι γελάμε
τώρα που θα πεινάσουμε ξέρουμε ποιους θα φάμε

Αθήνα Αθήνα 1 χρόνο καραντίνα
αφεντικό με κούρασαν τα ψίχουλα του μήνα,
τηλεργασία και κακό, πετσοκομμένο το μισθό,
το ένσημο θα ναι πάντα μισό,
τι ωράριο είναι αυτό

Εντατικοποίηση
στο ραπ κάνω προσποίηση,
δουλειά βασισμένη στην πίεση,
ζόρια στη βάση οργάνωση στην τάξη,
σωματεία οργισμένα στη φίμωση,
σαν θηλυκό το Ραπ μόνο έχω,
τις φίλες με αγάπη και σύνεση,
στα ζόρια μας γράφουμε ποίηση,
στουπί και μπουκάλι στη φίμωση

Πεδίο μπες βγες,
τα ίδια ρούχα με προχτές,
στο πάρκο θε να μπαίνω
κρίση άγχους να παθαίνω.
Τους πρώην πασαρέλα στην πλατεία πετυχαίνω,
ναι έναν στην γωνια να σκοτώσω περιμένω.
Ίδια Μέρα μπαινοβγαίνει,
μήνας έρχεται και φεύγει,
1 χρόνο καραντίνα,
διακοπές μέσ την Αθήνα,
φέρτε κάποιον να σκοτώσω,
αλήθεια έτσι θα ισιώσω,
ναι μπάτσο φλαμπε,
καρωτίδα κροσέ,
ναι στην καρδιά λεβιέ γιε,
με μπογδανο αγκαζέ,
ψόφο σε κάθε δεξιό τσουτσε

Ραπα Ραπα πάω
στη ζουλά στο κέντρο γυρνάω
Με αυτές και με αυτά που αγαπάω
Εμσιδες μαλάκες αν θέλω ψοφάω,
στου έθνους εκτρώσεις,
υπέρ στις αμβλώσεις,
αχ σκάσε λιγάκι να νιώσεις,
φάε κάνα ταπερ της μάνας σου
και έλα μετά να μου πεις πόσες ρίμες θα δώσεις.
Δουλειά στο 8ωρο, συνάδελφε το χεις;
στις πλάτες κεφάλαιο ζητάν να φορτώσεις,
μισθός για σκουπίδια,
ασφάλεια τσάο,
βαρέθηκα τίγκα,
οι άδειες αρχίδια.
Πηγάδα πηγάδα, φασίστες Καιάδα,
σταυρούς και στοχαδια
θα σβήνουμε πάντα,
αντιφα πλατείες θα έχουμε πάντα,
αντιφα πλατείες θα έχουμε πάντα