Όσο τα χρόνια μου μετρώ κερδίζει ο χρόνος
Γιατί νομίζω πως τελειώνει η ζωή
Όμως αυτό που με γερνά δεν είναι ο χρόνος
Είναι τα χρόνια που γερνούν κι οι αριθμοί

Μα εγώ κουράστηκα τα χρόνια να μετράω
Γι αυτό θα γίνω της ζωής μου ο ληστής
Σαν το αμπέλι τις χαρές της θα τρυγάω
Και στα λιβάδια της θα γίνω θεριστής

Μία ζωή την κάθε μέρα μου θα κάνω
Χωρίς να χάνομαι στο αύριο και στο χθες
Μία φορά μονάχα ξέρω θα πεθάνω
Όμως χιλιάδες θα ‘χω ζήσει εγώ ζωές

Μπροστά μονάχα να κοιτώ, να μη φοβάμαι
Με δίχως άγκυρα και όρτσα τα πανιά
Να ονειρεύομαι ταξίδια σαν κοιμάμαι
Και σαν ξυπνώ να ονειρεύομαι ξανά

Θέλω μονάχα η ευχή μου να κρατήσει
Μέχρι να βγάλω τη στερνή μου τη πνοή
Την κάθε μέρα μου να ζω σαν τελευταία
Και την επόμενη σαν νέα μου ζωή