Το σμαραγδί της θάλασσας με το φεγγάρι σμίγει
όταν το δειλινό φανεί τη μοναξιά την πνίγει
τα σύννεφα του ουρανού τρέχουν να ξαποστάσουν
τα δάκρυά τους δεν μπορούν στη θάλασσα να φτάσουν

Κι έτσι γιορτάζει ο έρωτας μαζί με την αγάπη
κι ανάμεσά τους δεν χωρά το μίσος και το άχτι
κι έτσι γιορτάζουν τα κορμιά όταν συναντηθούνε
σαν αγαπιούνται στα κρυφά μέχρι να λυτρωθούνε

Μέσα στο χώμα αν βρεθεί ρίζα ευλογημένη
απ' τ' αγιασμένο το νερό να ΄ρθείς σε περιμένει
τότε καρπό του έρωτα απ' το κορμί της βγάζει
και η καρδιά τη λογική στην άκρη πάντα βάζει