Μια μέρα καλοκαίρι
σε κίνηση πολλή
σκέφτηκε το χειμώνα
κι έβαλε το χέρι στο λαιμό
για να σηκώσει το γιακά
Εκρύωνε πραγματικά
Γέρασα —μάλλον— είπε
Μήπως πέθανα;
Πρέπει να μάθω
να τηλεφωνήσω σε φίλους
– δεν βρίσκω τ’ όνομά μου
να ρωτήσω
να περάσω από τα σπίτια που έμεινε
κάτι μπορεί να ξέρουν
Θα ’χω και μια φωτογραφία
Να πάω να ’βρω τους δικούς του
τον είχανε αποξενώσει — ζητήματα σκοτεινά της οικογένειας
Όμως τώρα είναι ανάγκη
— Κι η τελευταία του δουλειά
— Δεν ξέρω δε μιλούσε
— Το τελευταίο σπίτι
— Ούτε κι αυτό
Μόνο πως είχε θόρυβο — όλο για θόρυβο μιλούσε
σκύλοι γαβγίζαν νύχτα-μέρα έσταζαν βρύσες
είχαν ανοίξει οι αρμοί έμπαιναν κρύο έντομα
Τις νύχτες από φόβο σκάλιζε κάτι σ’ ένα τετράδιο
Πρέπει να μάθω, πρέπει να δω
Πρέπει να βρω το όνομά του ή
το δικό μου όνομα.