Απόψε που συνάντησα στον Πύργο το Λευκό
το φίλο μου το Γιώργη απ’ τις Κάννες,
στο χέρι το τσιγάρο του, στο στόμα το στανιό
παράπονα απ’ της ζωής τις στράτες.

Θα βγούμε για σεργιάνι ως τα χαράματα
κι ο πόνος σου θα γιάνει στα ξενυχτάδικα.
Θα βγούμε για σεργιάνι ως τα χαράματα
Ζαμπέτα και Τσιτσάνη στα στέκια τα παλιά.

Λαδάδικα, Καλαμαριά σε κόλπα λαϊκά,
ρομάντζα στις γωνιές και στις πλατείες
κι ο φίλος το τσιγάρο του κρατάει παρηγοριά
κι ατέλειωτες μου λέει ιστορίες.

*Αφιερωμένο στο Γιώργο Ζαμπέτα