Είδα στον δρόμο ένα παιδί όπως εγώ, όπως κι εσύ.
Φορούσε ρούχα φαρδουλά και είχε φύκια στα μαλλιά.

Με το κεφάλι του σκυφτό σαν να μην έβλεπε ουρανό.
Ερχόταν λέει από μακριά μύριζε αλμύρα και φωτιά.

Παιδάκι, ξέρω πως πονάς.
Ο κόσμος άδικος για μας.
Πάμε να παίξουμε κρυφτό κάτω από σύννεφο λευκό.
Παιδάκι θέλω να γελάς πώς θα ξεχάσεις, μη ρωτάς.
Αρκούμε μόνο εμείς οι δυο να βρούμε πάλι έναν Θεό.

Είδα στον δρόμο ένα παιδί, το βλέμμα του ήταν θαλασσί.
Λόγια δεν έλεγε πολλά,
τις νύχτες άκουγε ουρλιαχτά.

Ήρθε με βάρκα από μακριά, τα πράγματά του λιγοστά.
Ψάχνει πατρίδα ακριβή
τα δυο του χέρια προσευχή.

Παιδάκι, ξέρω πως πονάς
ο κόσμος άδικος για μας.
Πάμε να παίξουμε κρυφτό κάτω από σύννεφο λευκό.
Παιδάκι θέλω να γελάς.
Πώς θα ξεχάσεις, μη ρωτάς.
Αρκούμε μόνο εμείς οι δυο, να βρούμε πάλι έναν Θεό.