Ο Γιάννος με τη Μαρουδιώ σ΄ένα σχολειό διαβάζουν
Γιάννος μαθαίνει γράμματα κι η Μαρουδιώ τραγούδια
Κείνα τα δυο αγαπιότανε, κανένας δεν το ξέρει
και μια Λαμπρή, μια Κυριακή, μια ‘πίσημην ημέρα
Ο Γιάννος εξεστόμισε, της μάννας του το λέει
“Μάννα τη Μάρω αγαπώ, γυναίκα θα την πάρω”
“Τι λες μωρέ κοψόημερε και φιδοδαγκωμένε
η Μάρω είναι ξαδέρφη σου, πρώτη ξαδέρφισσά σου
Κάλλιο ν΄ακούσω σάβανα για να σε σαβανώσω
παρά ν΄ακούσω στέφανα για να σε στεφανώσω”
Η Μάρω αρραβωνιάζεται κι ο Γιάννος αρρωστάει
η Μάρω στεφανώνεται κι ο Γιάννος ξεψυχάει
Κι ευθύς σεισμός εγίνηκε και ταραχή μεγάλη
βεργολυγάει η λυγερή και πέφτει στο κρεββάτι
Μάρω φυτρώνει κάλαμος κι ο Γιάννος κυπαρίσσι
βεργολυγάει ο κάλαμος, φιλεί το κυπαρίσσι