...είδα
Το φως του φεγγαριού
όταν όλα είχαν ΄ήδη τελειώσει.
Ημίφως παντού,
και οι σκιές γλιστρούσαν στο δρόμο
σαν ερπετά που ψάχνουν να βρουν ταυτότητα.
Η στοιχειωμένη μέρα είχε μόλις τελειώσει,
και η φωνή σου αγκάλιασε το χέρι μου και το έκανε να γράψει.

Χρώματα, φώτα μουσικές έχουν από καιρό χαθεί
μισοτελειωμένες σκέψεις μόνο κι ύστερα μοναξιά...
Αγριεύτηκε η λογική μου σ' αυτό το τοπίο...
φορές πάλι, σου γυρνώ την πλάτη σα να 'σουν κακός ακροατής
και καυχιέμαι για την ισορροπημένη μου φύση...
...κακά μαντάτα νεαρέ, σφίγγουν του χρόνου οι θηλιές
και το κρασί τελειώνει,
ότι προφταίνεις, περιττά μη βάζεις με το νου σου
Κοχύλι σ' άσπρη αμμουδιά η φωνή σου
βήματα που ηχούν βαριά τα συμπεράσματα...
...χρόνια μου μεθυσμένα, κάτι χρωστάτε.
κάτι που μοιάζει με φωτιά, σεισμό και θειάφι,
κάτι απ' το ουρλιαχτό της γης,
κραυγές οι θύμισες χτενίζουν το μυαλό,
σα χθες μου φαίνεται μα πέρασαν αιώνες...

Μου 'πες μια νύχτα ότι θα 'ρθεις κι από δω
κι ότι θα λιώσεις μου 'χες πει
του νου τους παγετώνες