Τον πιο εξημερωμένο εαυτό μου σου τον χάρισα
Οι άλλοι μου να μην φοβηθούν
Σε μια κοινωνία εγκατέστησαν τη βία
και οι φόβοι μας τα πάντα μισούν
Οσα αναγνωρίσαμε και όσα δεν τολμήσανε
κατάματα οι καρδιές μας να δούν
Να μην πείς πως δεν μπορούμε μα πως εθελοτυφλούμε
Oι αλήθειες είναι αυτές που μας πονούν

Κοίτα πως συνδέονται αυτοί που ονειρεύονται
τον κόσμο ιδανικό
Σου έχω στείλει ευχαριστώ μου με τον τρόπο τον δικό μου
καθετί σημαντικό μου είναι πάντα δανεικό
Πες μου όταν είναι η κατάλληλη η ώρα
να μάθω να μ' αγαπώ
Δεν είχα μάθει στη ζωή μου αυτό που ήθελε η ψυχή μου
να βρώ τρόπο να διεκδικώ

Δεν ειν' τα πρόσωπα που χάνονται
Ειν' τα αισθήματα που πιάνονται στα σύρματα σαν χαρταετοί
Συναίσθημα και σκέψη ας σχηματίσουν μία λέξη
να φύγουν επιτέλους τα γιατί
Είχα κρύψει εκεί βαθιά μου την αληθινή πλευρά μου
Τίποτα ο κόσμος να μην πεί
Θυσιάζω την παραίσθηση για λίγη ενσυναίσθηση
να αφήσω επιτέλους την καρδιά μου να εκφραστεί

Από αυτά που έχω χάσει έχω μέσα μου ωριμάσει
και τις ήττες μου μπορώ να δεχτώ
Δεν ήξερα ποτέ μου από πού να ξεχωρίσω
τι είναι λάθος και τι σωστό
Τώρα που είσαι μακριά μου σχηματίζω μια γέφυρα
στο χάσμα να μην περπατώ
Μια λέξη σου ανέφερα στο νού μου όταν σ' έφερα
να έχω όταν πέφτω από κάπου να πιαστώ