(Παιδί µου, εκεί έξω τα σκυλιά πεινούν και κρυώνουν
Λυσσούν για ένα ξερό κόκαλο
Κι η οδύνη στους δρόµους.
Είσαι στην αρχή της αλλαγής, παιδί µου
Τώρα,
Με τα νέα κύτταρά σου το σύµπαν θ’ανασάνει)
*στίχοι: Μαρία Κώτη

Νάνι, νάνι να το χαρώ, σαν της ελιάς το φύλλο
Σαν το πουλάκι το νερό, σαν το βουνό τον ήλιο
Νάνι το µήλο της µηλιάς, σαν τ’ουρανού το χρώµα
Σαν άνθος τριανταφυλλιάς που’χει της γης το χώµα
Νάνι, νάνι να µου κάνει κι όπου το πονεί να γιάνει