Μικρό παιδί μου'λεγαν όλοι
είναι επικίνδυνη η πόλη
έξω μην παίζεις μέχρι αργά,
είναι σκοτάδι θα τρομάξεις
μην προσπαθήσεις να πετάξεις
δεν έχουν οι άνθρωποι φτερά

Μετά από χρόνια είσαι εντάξει
και να προσέχεις με το αμάξι
φυσάει πολύ ντύσου καλά
και έτσι μεγαλωνες στα πρέπει
και όμως κρυμμένο μες τη τσέπη
ένα πιστόλι είχα βαθιά

Μη μου θυμώνεις είμαι αλλιώτικο παιδί
Για κάθε δάκρυ μου μη θες να βρεις το λόγο
Αφού με ξέρεις, από όλα πιο πολύ
Σ'αυτόν τον κόσμο πως φοβάμαι εγώ τον φόβο
Σ'αυτόν τον κόσμο πως φοβάμαι εγώ τον φόβο

Ούτε που ξέρω αν τρομάζω
που μεγαλώνοντας θα μοιάζω
με ότι φοβάμαι πιο πολυ,
ή αν θα γίνομαι άθελά μου
ίδια σχεδόν με τη σκιά μου
που τη φοβάμαι πια κι αυτη

Έτσι ήταν πάντα η ζωή μου
και με το χέρι στην πληγή μου
έφερνα κάποιους πιο κοντά,
όμως εσύ είσαι κάτι αλλο
κι όταν με βλέπεις να αμφιβάλω
θέλω να με χεις αγκαλιά