Πως θα ζήσω σ’ αυτό το κόσμο εγώ
όταν κάποιοι με θεωρούνε χαζό,
μου κόβουν τα φτερά σαν πετώ
αεροπλάνο είμαι χωρίς οδηγό.
Και αγωνίζομαι να βγω απ’ τη μοναξιά μου,
να σώσω τη χαμένη γενιά μου,
δως μου μια λύση τα θέλω μου ν’ αγαπήσω,
ν’ αναπνέω, να μη φοβάμαι, να ζω.

Έλα εδώ, κάτσε μαζί μου μικρέ
δως μου μονάχα ένα λεπτό να σου πω,
πάντα να χαμογελάς, να έχεις δύναμη να ζεις
εφόσον δεν σε σκοτώνουν σε κάνουν πιο δυνατό.
Σφίξε γροθιά απέναντι στο αύριο, βρες δύναμη,
γέμισε τη ψυχή σου με κουράγιο
δεν υπάρχουν αφέντες, υπάρχουν μόνο αξίες
κι αυτές είναι που μένουν.

Ωωωω, ταξίδι μακρινό
ωωωω, με κόντρα το καιρό
ωωωω, συνταξιδιώτης να ‘σαι
να μη μείνω εδώ.

Δεν έχει σημασία πόσο δυνατά χτυπάνε
το μέλλον είσαι εσύ, αυτό να κοιτάς,
δεν έχει σημασία τι έγινε εχθές
άντλησε δύναμη από παλιές πληγές.
Κάνε τον θυμό σου πείσμα και συνέχισε
δείξε στο κόσμο πως δε ξόφλησε η γενιά σου,
μη προδώσεις ποτέ τα ιδανικά σου,
μη προδώσεις ποτέ τα ιδανικά σου.

Ωωωω, ταξίδι μακρινό
ωωωω, με κόντρα το καιρό
ωωωω, συνταξιδιώτης να ‘σαι
να μη μείνω εδώ.

Οι φόβοι μου είναι μια στημένη παγίδα
θέλω να κάνω τόσα μα δε μου δίνουν ελπίδα,
Ταξιδιώτης είμαι δίχως να έχω πυξίδα
στα όνειρα μου ναι, το μέλλον μου είδα.

Ωωωω, ταξίδι μακρινό
ωωωω, με κόντρα το καιρό
ωωωω, συνταξιδιώτης να ‘σαι
να μη μείνω εδώ.