Μόλις αναχωρήσαμε από τη Λιβαδειά.
Τι έκανες τόση ώρα;
Σε περίμενε το τρένο γαντζωμένο
στις ράγες.

Σε επισκεπτόμουν ανελλιπώς
στην Κρύα· θυμάσαι;

Οι υδροφόροι αδένες μου
τη γέμισαν· θυμάσαι;

Πώς Θα πλανάσαι μόνη σου πια
και τόσο μα τόσο αγαπημένη;