Και τώρα ξένοι,
πως να πιστέψω ότι αυτό σ’ εμάς συμβαίνει,
πως δεν υπάρχει κάτι που μας δένει,
πώς να πιστέψω ότι πια δεν μ’ αγαπάς.

Και τώρα ξένοι,
πως να πιστέψω ότι αυτό σ’ εμάς συμβαίνει,
πως είναι η σκέψη σου αλλού παραδομένη,
πώς να πιστέψω ότι πια δεν μ’ αγαπάς.

Κοίτα με, στάσου εδώ μπροστά σου,
εδώ είναι όλη σου η ζωή τα όνειρα σου.
Κοίτα μη φεύγεις, μη μ’ αποφεύγεις
κι από μια αλήθεια που την ξέρεις, δεν ξεφεύγεις.
Και τώρα ξένοι και τώρα ξένοι.

Πώς να ‘ναι ξένοι
αυτοί που ζουν στα ίδια σύνορα κλεισμένοι,
που πολεμούν στην ίδια πίστη ορκισμένοι,
αυτοί που ζήσαν κάπου, κάποτε κι αλλιώς.

Κοίτα με, στάσου εδώ μπροστά σου,
εδώ είναι όλη σου η ζωή τα όνειρα σου.
Κοίτα μη φεύγεις, μη μ’ αποφεύγεις
κι από μια αλήθεια που την ξέρεις, δεν ξεφεύγεις.
Και τώρα ξένοι και τώρα ξένοι.