ο ήλιος πέφτει σαν άμμος στο γυάλινο βάζο μου
τίποτα δεν θυμάμαι
αδειάζω στους δρόμους τη δίψα μου όλη
κι έχω να λέω πως δεν λαχτάρησα πέτρα περισσότερο