Στην οδό του Μπλαμαντώ
τρέχει ατέλειωτο νερό,
σ’ ένα υπόγειο τραγουδάει
η Σαπφέτ η Νοτερό.

Δεν την πιάνει πανικός
με τον κόσμο που αλαλάζει,
ούτε κλαίει ούτε στενάζει.
Παραμένει ερωμένη στον καιρό,
στο ρυάκι της οδού του Μπλαμαντώ.