Να ‘μουνα εκεί που τώρα
βρίσκεσαι αυτή την ώρα, θα ‘θελα
και ας ήμουνα μαζί σου
λύση εναλλακτική σου θα ‘θελα.
Θα ‘θελα, η καρδιά ερήμην πάει,
δεν ρωτάει.

Πως ξεχνώ τι μου ‘χεις κάνει,
εν ψυχρώ μ’ έχεις πεθάνει
κλαίγοντας εξ αμελείας.

Όλο πέφτω σ’ αντιφάσεις
κι ο θυμός παίρνει διαστάσεις
που ποτέ δεν πρόβλεψα.
Ο θυμός γεννάει αγάπη
και του κλείνω και το μάτι
σαν να τον κορόιδεψα.

Δίπλα σου να μη γυρνούσα
με κάθε τρόπο προσπαθούσα μάταια.
Μάταια η καρδιά ερήμην πάει,
δεν ρωτάει.

Αχ να γύριζες κοντά μου
την έννοια να έχεις τη δικιά μου, εύχομαι
κι ας το ξέρω η ευχή μου
θα ’ναι η καταστροφή μου, εύχομαι.
Εύχομαι, η καρδιά ερήμην πάει,
δεν ρωτάει.

Πως ξεχνώ τι μου ‘χεις κάνει,
εν ψυχρώ μ’ έχεις πεθάνει
κλαίγοντας εξ αμελείας.

Όλο πέφτω σ’ αντιφάσεις
κι ο θυμός παίρνει διαστάσεις
που ποτέ δεν πρόβλεψα.
Ο θυμός γεννάει αγάπη
και του κλείνω και το μάτι
σαν να τον κορόιδεψα.

Κι ας το ξέρω η ευχή μου
θα ’ναι η καταστροφή μου, εύχομαι.
Εύχομαι, η καρδιά ερήμην πάει,
δεν ρωτάει.