Μου ‘παν πως μοιάζω με παλιάτσο και ληστή
μου ‘παν να παίξω το μεγάλο εραστή
δεν είναι επανάσταση
είναι παράσταση του ρεβιζιονιστή
Μου είπαν πως θα γίνω ρεβιζιονιστής
άμα γυρίσω δίσκο κι αφού δεν παρευρίσκομαι πια
δεν συμπνέω άρα δεν εμπνέω σαν αγωνιστής
και το ρίσκο μεγάλο μα δε βρίσκω πια
το λόγο και το σεβασμό να μην το κάνω
σε πλάνο γενικό το ρόλο μου δε χάνω
μα πριν προλάβω τον σκοτώνω κάτω από το βάρος μου λιώνω
κι από τον πόνο ξανανιώνω
να χέσω το μέλλον το προγεγγραμμένο ξεχνά το
δεν είμαι μάγκας δεν είμαι άντρας αφήνω για άλλους το θέατρο
λόγο έμμετρο, απέραντο, τετραπέρατο
κρύβει ο άνθρωπος στον κόσμο τον ανήκουστο, τον αθέατο
όσο ήμουν σκλάβος της αντίδρασης
κάθε μου εξέγερση ήταν και πιο αντιδραστική
τίποτα δε λειτουργεί βάσει σύμβασης
για να μη γίνουμε κι εικονοκλαστικοί μια στιγμή
παιδία το θυμάστε η εφηβεία ανήκει στα περασμένα
κόψτε το κάπνισμα κι όχι τις άσπρες τρίχες στα γενιά
όσο για μένα τον ράπερ με τα τατουάζ
τώρα σκιτσάρω κυρίως για χαμηλά τιράζ
νέο μπαράζ δισκογραφικό, νέα σκηνή, νέα εταιρεία
ραντεβού στη Σαλονίκη το 3003
αφού είμαστε όλοι μετανάστες κι αριστεροί λιγουλάκι
στη σκιά του Κου Τεγόπουλου και του Κου Λαμπράκη
μπορούμε όλοι να γίνουμε ότι δεν μπορούσαμε πριν
αρκεί μια σοβαρή εκπομπή σαν το συν και πλην
μόνο ο Γαβράς θα λέει αμήν όλοι οι άλλοι θα είμαστε μια χαρά
φτάνει να μπουν οι παράλιες στην καμφορά
δε με αφορά, απλά τελείως επικοινωνιακά
χρειαζόμουν οπωσδήποτε δυο τρία στιχάκια επαναστατικά.
Μου είπαν πως θα γίνω ρεβιζιονιστής
άμα γυρίσω δίσκο
μου είπαν πως θα γίνω παλιάτσος και ληστής
άμα πάρω το ρίσκο
μου είπαν πως θα γίνω μεγάλος εραστής
αρκεί να μη γαμήσω
μου είπαν πως θα γίνω αντικομφορμιστής
αν όλα τα διαλύσω
Μου είπαν πως θα γίνω παλιάτσος και ληστής
άμα ραπάρω στο δίσκο
κι αφού το κάνω λοιπόν και μάρτυρες μου όλοι εσείς
μπαίνω σε όχημα γυμνό που καίει το αίμα και την ιστορία μου
είναι αμαρτία μου
κυλάω σε ρόδες επάνω κι είναι αναπόφευκτο μα και πρωτοβουλία μου
πάει η ασυλία μου
μένει η αγάπη το Όνειρο η περηφάνια κι η φίλια μου
έχω να πω πολλά μα δε λέω καν ούτε τα μισά
και δεν τα άφησα όλα στην τύχη
δεν τα τίναξα, δεν τα σκόρπισα, δεν τα γκρέμισα
ήμουνα τσαμπουκάς μα ποτέ δε με έπεισα
και ναι μεν υπηρέτησα το χειρότερο μου εγώ αλλά είμαι εδώ
τώρα ηρέμησα και τραγουδώ
κι ότι είναι ανάγκη να πω θα πω ότι και να γίνε ζω
πάλι επικοινωνώ κι ότι είναι για να δω θα δω.
άκου τα λόγια τα απλά ενός hiphop μαθητή
που έχει πάρει το χρίσμα του αναθεωρητή
δεν υπάρχουν μόνο οι δρόμοι που έχουν περπατηθεί
για να διαβείς ούτε κι αυτοί που από άλλους έχουν χαράκτη
δεν υπάρχει μια αλήθεια, δεν υπάρχει μια ευκαιρία
δεν υπάρχει ένας τρόπος μόνο μια τέχνη μια ιστορία
αυτά είναι τα λόγια τα απλά ενός hiphop διαβιβαστή
που του έχουν δώσει το χρίσμα του κωλορεβιζιονιστή.