Σωπαίνουν όλα σαν πλαγιάσεις
για λίγο δίπλα στο πλευρό μου,
σαν κύμα ήσυχο αράζεις
κομμάτι γίνεσαι δικό μου.

Γκρεμούς και βράχια έχεις περάσει
και όλα τα έκανες δικά σου,
απόμερα βουνά και δάση
τα έβαλες μες στην καρδιά σου.

Γέφυρες έχτισες σε μέρη
που άνθρωπος δεν είχε φτάσει
κακές βασίλισσες και μάγια
όλα τα είχες ξεπεράσει.

Ο δυνατός αέρας είπες
σε οδήγησε ως το νησί μου
και όλα τα έκανες για να ‘σαι
στην ερημιά εδώ μαζί μου.

Κι από τότε εγώ φοβάμαι πάντα
το δυνατό αέρα,
μην έρθει κάποιο άγριο κύμα
και σε πάρει κάποια μέρα.

Ακτές γεμάτες με ναυάγια
που μες στα βάθη παραμένουν
μα τα νερά τους είναι άγια
νησιά που έρημα θα μένουν.

Ο δυνατός αέρας είπες
σε οδήγησε ως το νησί μου
και όλα τα έκανες για να ‘σαι
στην ερημιά εδώ μαζί μου.

Κι από τότε εγώ φοβάμαι πάντα
το δυνατό αέρα,
μην έρθει κάποιο άγριο κύμα
και σε πάρει κάποια μέρα.