Θέλω να περιθάλψω τους παλιούς σου αγαπημένους
ώρες ώρες μου μοιάζουν τόσο γερασμένοι
σαν ηττημένοι τραυματίες σε αρχαία τραγωδία
να τους πλύνω με μύρο τα μαλλιά.

Θέλω να χτίσω ένα καταφύγιο στο δάσος
με πέτρινους τοίχους και τζάκι και χαμηλούς φωτισμούς
για εκείνες τις αγάπες που χάθηκαν για πάντα
το πανδοχείο για πληγωμένους εγωισμούς.

Στον τοίχο κρεμασμένες φωτογραφίες αγκαλιά
ένα κορίτσι να γελάει, κι ένα αγόρι γεμάτο σιγουριά
και στα ηχεία θα παίζουν συνέχεια τα τραγούδια απ’ τους πρώτους χορούς
στο πανδοχείο για πληγωμένους εγωισμούς.

Στον τοίχο κορνιζωμένα αγωνιώδη sms
αναπάντητες κλήσεις και το ημερολόγιο θα δείχνει ξεχασμένες γιορτές
και το ραδιόφωνο θα παίζει τραγούδια για ιδανικούς χωρισμούς
στο πανδοχείο για πληγωμένους εγωισμούς.

Θέλω να περιθάλψω τους παλιούς σου αγαπημένους
τα πρωινά που δίπλα μου ξυπνάς
ίσως να μου ΄χουν κρατήσει κι εμένα ένα δωμάτιο
στο πανδοχείο για πληγωμένους εγωισμούς.