Τυφλούς τυφλοί οδηγούν

Μπροστά πάει ο μπροστάρης
πίσω ακολουθούν
Μιας προς νυκτός ανταμωμένοι
Σαν το κοπάδι στον γκρεμό
Σώμα με σώμα, έπηξε το φως.

Τυφλός σέρνει τυφλό,
Σκοτάδι το σκοτάδι.

Σιγά-σιγά έγινε τούτο το κακό,
Χωρίς περόνη και πληγή,
Πηχτή βροχή και μαύρο χαλάζι,
Σιγά κι αναίμακτα, εκτυφλωτικά

Από τριμμένο φως
Από καπνούς.

Τα ’χουν τα μάτια τ’ ακριβά,
Τα ’χουν τα μάτια και δε βλέπουν.

Μάτια λαμπρά κι αχρηστεμένα.

Τυφλός τυφλό γεννά,
Νύχτα τη νύχτα.

Ανάμεσα στους αποτυφλωμένους
Ως με τη ρίζα του φωτός
Μονόφθαλμος κανείς
Ή Τειρεσίας
Μάντης κακών λόγο να πει
Για τ’ άφαντα και τα σκοτεινά
(Τα τ’ εόντα τα τ’ εσσόμενα)
Με μαντικό ραβδί τ’ ανοίγματα
κάτω να δείξει,
Τους βοθύνους,
Τ’ απόκρημνα χάσματα.