Μνήμη μου καλοτάξιδη
και μη με πας του μάκρου
τι έχω φωνούλες γνώριμες
αγάπες αφημένες
που τις ακούω την αυγή
τους τραγουδώ το δείλι
και το θαμπό τ’ απόβραδο
τους καίω το καντήλι.