Από το άνοιγμα του τοίχου
μιας αργής Δευτέρας
θα σκιτσάρω το φευγιό σου
βήμα-βήμα
κόβοντας τις ρίζες σου
να χαθείς χαρταετός
ανυπεράσπιστα ανεμοδαρμένος

κι εγώ θ’ αγγίζω
– τάχα – ατάραχη
καλούμπα από καπνό και αποτσίγαρα
να κοιτάζω
μέχρι να ακτινοβολήσω ξανά
σημαδεμένη

γιατί θα ο’ έχω λησμονήσει
έναν ψεύτη Απρίλη.