Η νύχτα δεν περνά με μοιρολόγια·
πες τους για το υπόγειο του σπιτιού,
για τη στοίβα τα σβησμένα αστέρια,
για τις ιδέες που βρήκες τυλιγμένες
σε μια σημαία μισοκαμένη,
για τις παλιές αρβύλες
που οι ξεραμένες λάσπες τους
τραγουδάνε τις νύχτες εμβατήρια.

Κατέβα στο υπόγειο
και διάλεξέ τους τα πιο λαμπρά ιδανικά,
κι αστέρια να τους φέρεις.

Να τα προσφέρεις μαζί με το κονιάκ
«για να θυμάστε τον παππού…» να πεις.

Ύστερα βάλε τις παλιές αρβύλες
δίπλα στο κρεβάτι,
σαν θα σηκώσουν τον νεκρό
μην τις ξεχάσουν.