Βαριά με δέρνει το ανεμοβρόχι
Χαρά στον που `χει μια φυλακή
Για να κουρνιάσει και να ξεχάσει
Αχ τη ζωή του την άδικη

Με το γεράκι θα γίνω ταίρι
Και με τα αγρίμια σταυραδελφός
Γιατί η καρδιά μου μονάχα ξέρει
Θεριό που είναι ο άνθρωπος

Βαριά με δέρνει ανεμοζάλη
Κανείς "χαλάλι" δε μου `χει πει
Παντού είμαι ξένος, χαρακωμένος
Απ’ το σκοτάδι και τη σιωπή