Στα ερείπια του κόσμου που χάνεται
Θα φυτρώσουν λουλούδια παράξενα
Θα ανέβουν να αγκαλιάσουν τα κτίρια
Και θα μπαίνουνε απ’ τα παράθυρα

Στα ερείπια του κόσμου που χάνεται
Τα σκυλιά θα ουρλιάξουν απόκοσμα
Θα παγώσουνε λίμνες ολόκληρες
Κι οι οθόνες θα σβήσουν απότομα

Θα χτυπάτε και θα καταστρέφετε
Θα αντέχουμε θα ξαναχτίζουμε
Όσο εσείς στα ρηχά θα μας σέρνετε
Τόσο εμείς πιο βαθιά θ αρμενίζουμε

Θα φυσάει ο Βοριάς ασταμάτητα
Θα στεγνώσουν ο Τίγρης κι ο Ευφράτης
Της παλιάς μας αγάπης τα λάβαρα
Θα ανεμίζουνε πέρα απ’ τη θάλασσα
Καρφωμένα στη γη που ανάψαμε
Τη φωτιά μιας καινούργιας αγάπης

Ερχόμαστε απ’ τον ορίζοντα