Σπασμένα ξερόκλαδα
στο γυμνό παγωμένο δάσος
... βαρυχειμωνιά...
η άνοιξη μακρινή περασμένη
θύμηση
στην αλαφιασμένη πορεία του χρόνου.
Μονοπάτια που μοιάζουν
θαμπές εικόνες
χαμένα στην ομίχλη
γεμάτα ίσκιους
κι απόμακρες φωνές∙
τυλίγω τη ζωή μου σφιχτά
να νιώσω τη ζέστη του κορμιού μου∙
γκρίζα μουντά βλέμματα
μου στέλνει ο ουρανός
σε τούτο το πλανερό τοπίο∙
τι αναζητώ
σε τούτο το δάσος
της μοναξιάς και της ερήμωσης;