Με το όνειρο πνιγμένο στη βροχή,
με το βήμα που το ΄κοβε η καταιγίδα
σε είδα έξω από έρημο σταθμό,
σε βρήκα πρώτη φορά, άγνωστοι κι οι δυο.

Σε δυο πέτρινα παγκάκια αδειανά
δυο ψυχές αφέθηκαν στις πλάνες,
μπορεί δυο τρένα να φεύγανε παράλληλα
μα δυο ζωές ενώθηκαν στις ράγες.

Με την ελπίδα σβησμένη στην ομίχλη,
με την ανάσα πιασμένη απ’ τη νοτιά
σε είδα μες στον έρημο σταθμό.
σε βρήκα δεύτερη φορά, γνωστοί κι οι δυο.

Σε δυο πέτρινα παγκάκια αδειανά
δυο ψυχές αφέθηκαν στις πλάνες,
μπορεί δυο τρένα να φεύγανε παράλληλα
μα δυο ζωές ενώθηκαν στις ράγες.