Σβήσε το φως να κοιμηθούμε
κάνε τα χέρια σου φωλιά,
στερνή φορά ν’ αγκαλιαστούμε
κι ύστερα φύγε μακριά.

Βάλε κρασί για να μεθύσω
πως μ’ αγαπάς να υποκριθώ,
τα μάτια μου σφικτά να κλείσω
κι όλα τα χθες να θυμηθώ.

Λάθος στο λάθος και το τέρμα
ήρθε στου δρόμου τη στροφή,
ξέφτισαν όλα ήταν ψέμα
δεν έχει πια επιστροφή.

Λάθος στο λάθος να μας πνίγει
κι έγινε η αγάπη φυλακή,
κι όταν το όνειρο θα φύγει
θα σβήσουμε μια Κυριακή.

Μην με ξυπνήσεις δεν θα αντέξω
βρες τα κλειδιά στα σκοτεινά,
δεν θέλω πίσω σου να τρέξω
όταν θ’ ανοίξεις τα φτερά.