Ολόκληρος πλανήτης η αφεντιά μου
έχω, βλέπεις, κι εγώ δορυφόρο
περιφέρεται πάντοτε σε ακτίνα λίγων μέτρων από ’μένα
η σελήνη μου είναι πάντοτε πανσέληνος
για να ’χω άπλετο φεγγαρόφωτο εγώ, το ετερόφωτο πλάσμα

Όταν φύγω απ’ το σπίτι
μας έλκει βαρύτητα αμφίδρομα
όταν επιστρέφω, τρέχει να πιει νερό
ο τρόπος του να πει πως έχει λειψυδρία μακριά μου

Θυμώνω, του λέω
«Όλη μέρα ήταν εκεί το νερό, στο μπολάκι
δεν συνιστά ξηρασία η απουσία μου, κατάλαβέ το»

Αυτός απαντά
Για κάποιο λόγο όταν φεύγεις
γινόμαστε εδώ μέσα έρημος.